64 Եւ ցրուեսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո՝՝ ընդ ամենայն ազգս, ի ծագաց երկրի մինչեւ ի ծագս երկրի, եւ ծառայեսցես անդ աստուածոց օտարաց, փայտից եւ քարանց, զորս ոչ գիտէիր դու եւ հարք քո։
Եւ ընկեցից զձեզ յերկրէդ յայդմանէ յերկիր՝ զոր ոչ գիտացէք դուք եւ հարքն ձեր, եւ ծառայեսջիք անդ աստուածոց օտարաց ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ ոչ արասցեն՝՝ ձեզ ողորմութիւն։
Վարեցաւ ի գերութիւն Յուդա, ի բազում տառապանս, ի նեղութեան, ստրկութեան, ծառայութեան՝՝. նստաւ ի մէջ հեթանոսաց, եւ ոչ եգիտ հանգիստ. ամենայն հալածիչք իւր հասին նմա ի մէջ թշնամեաց իւրոց։
Եւ հանից զնոսա ընդ ամենայն ազգս զորս ոչ գիտիցեն, եւ երկիրդ ապականեսցի զկնի նոցա, զի ոչ ոք իցէ որ ելանիցէ, եւ դառնայցէ. եւ եդին զերկիրն ընտիր յապականութիւն՝՝։
Եւ եղիցի եթէ հասանիցեն ի վերայ քո ամենայն պատգամքս այսոքիկ, կամ օրհնութիւնք կամ անէծք զորս ետու առաջի երեսաց քոց, եւ կալցիս ի սրտի քում ընդ ամենայն ազգսն ուր ցրուեսցէ զքեզ Տէր անդ,
Հարցէք զաւուրսն զառաջինս զեղեալս յառաջագոյն քան զձեզ, յօրէ յորմէ հաստատեաց Աստուած մարդ ի վերայ երկրի, ի ծագաց երկնից մինչեւ ի ծագս երկնից, եթէ եղեա՞լ իցէ ըստ բանիս մեծի այսորիկ, եթէ ազդեա՞լ իցէ լուր այսպիսի.