Եւ եկն Եսայի մարգարէ առ արքայն Եզեկիա եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ ասեն արքդ այդոքիկ, եւ ուստի՞ եկեալ են առ քեզ։ Եւ ասէ Եզեկիա. Յերկրէ հեռաստանէ եկին առ իս ի Բաբելոնէ։
Ահաւանիկ իբրեւ զարծուի վերասցի, եւ սլասցի եւ տարածեսցէ զթեւս իւր ի վերայ Բոսրայ. եւ եղիցի սիրտ զօրաւորացն Եդովմայ յաւուր յայնմիկ իբրեւ զսիրտ կանանց յերկունս։
Որդի մարդոյ, ասա ցտունդ Իսրայելի՝ տուն՝՝ դառնացողաց. Ո՞չ գիտէք զինչ է այդ զոր ասացիդ. յորժամ եկեսցէ՝՝ թագաւորն Բաբելացւոց յԵրուսաղէմ, առցէ զթագաւոր նորա եւ զիշխանս, տարցի՝՝ զնոսա առ ինքն ի Բաբելոն։
եւ ոչ առ ժողովուրդս բազումս այլազգիս կամ այլալեզուս, եւ ոչ առ՝՝ թանձրալեզուս զորոց ոչ լսիցես զբանս նոցա. զի թէ առ այնպիսիսն առաքէի զքեզ, սակայն եւ նոքա լսէին քեզ։