40 Եւ եղիցին ձիթենիք յամենայն սահմանս քո, եւ իւղով ոչ օծցիս. զի թափեսցին ձիթենիքն քո։
մի՛ մերձենայք, ասէ, յօծեալս իմ, եւ ի մարգարէս իմ մի՛ մեղանչէք։
Սա առցէ զօրհնութիւն ի Տեառնէ, զողորմութիւն յԱստուծոյ փրկչէ իւրմէ։
Ձիթենի գեղեցիկ վարսաւոր տեսլեամբ կոչեաց Տէր զանուն քո. ի ձայնէ թլփատութեան նոցա՝ մեծ է նեղութիւն ի վերայ քո, անպիտանացան ոստք քո։
Դու սերմանեսցես, եւ մի՛ հնձեսցես, դու կթեսցես ձէթ, եւ մի՛ օծցիս իւղով, եւ գինի՝ եւ մի՛ արբցես գինի։