Եւ տեսի զի եղեւ ժողովուրդն՝՝ յափշտակեալ եւ յաւար մատնեալ. յամենայն ի շտեմարանս որոգայթք, եւ յամենայն ապարանս միանգամայն՝ ուր եւ թաքուցին զնոսա, եղեն ի յափշտակութիւն, եւ ոչ ոք էր որ փրկէր զնոսա. յաւար՝ եւ ոչ ոք էր որ ասէր թէ՝ Տուր ի դուրս։
Երդուաւ Տէր ի փառս՝՝ իւր եւ ի զօրութիւն բազկի իւրոյ, եթէ ոչ տաց զցորեան քո եւ զկերակուր ի ձեռս՝՝ թշնամեաց քոց, եւ ոչ արբցեն որդիք օտարաց զգինի քո յորում դուն վաստակեցեր։
Զի ահաւասիկ ես ածից ի վերայ ձեր ազգ ի հեռաստանէ, տունդ Իսրայելի, ասէ Տէր, ազգ որ առաջին, ազգ որ յաւիտենից, ազգ որոյ ոչ լսիցես զլեզու նորա, եւ ոչ իմանայցես զխօսս նորա։
Եւ կերիցեն զհունձս ձեր եւ զհաց, եւ կերիցեն զուստերս ձեր եւ զդստերս՝՝, եւ կերիցեն զոչխար եւ զարջառ ձեր, եւ կերիցեն զայգիս եւ զթզենիս ձեր եւ զձիթենիս. եւ կասեսցեն զամուր ամուր քաղաքս ձեր յորս դուքն պանծացեալ էք՝ սրով սատակեսցեն։
Ի Դանայ լուիցուք զձայն երագութեան՝՝ երիվարաց նորա. ի ձայնէ խըխնջելոց հեծելոց նորա շարժեցաւ երկիր ամենայն. եկեսցէ եւ կերիցէ զերկիր լրիւ իւրով, զքաղաքս եւ զբնակիչս նորա։
վասն այնորիկ ահաւադիկ ես մատնեմ զձեզ որդւոցն Կեդեմայ ի ժառանգութիւն, եւ բնակեսցեն մեղօքն՝ իւրեանց ի քեզ, եւ կանգնեսցեն զխորանս իւրեանց ի քեզ. նոքա կերիցեն զպտուղ քո, եւ նոքա արբցեն զպարարտութիւն քո։
արարից նոյնպէս եւ ես ձեզ. հաստատեցից ի վերայ ձեր տագնապաւ տարակուսանս, զքոս եւ զդալուկն որ սորեցուցանիցեն զաչս ձեր, եւ հաչիցէք յանձինս ձեր, եւ սերմանեսջիք ի սնոտիս զսերմանիս ձեր, եւ զայն հակառակորդք ձեր կերիցեն.
եւ կերիցէ զծնունդս խաշանց քոց եւ զարդիւնս երկրի քո. եւ ոչ թողուցու քեզ ցորեան, գինի, եւղ, զանդեայս արջառոց քոց, եւ զհօտս ոչխարաց քոց, մինչեւ կորուսցէ զքեզ.
Զի ինքեանք եւ խաշինք իւրեանց ելանէին, եւ զվրանս իւրեանց բերէին, եւ հասանէին իբրեւ զմարախ բազմութեամբ. եւ ոչ գոյր թիւ նոցա եւ ուղտուց իւրեանց. եւ հասանէին յերկիրն Իսրայելի ապականել զնա։