Եւ դուստր առն քահանայի, եթէ լինիցի այրի կամ հանեալ, եւ զաւակ ոչ իցէ նորա, եւ դառնայցէ անդրէն ի տուն իւր հայրենի, ըստ մանկութեան իւրում ի հացից անտի հօր իւրոյ կերիցէ. եւ ամենայն այլազգի՝ մի՛ կերիցէ ի նոցանէ։
Եւ եթէ առնուցու ոք կին եւ մտանիցէ առ նա, եւ եղիցի եթէ ոչ գտանիցէ՝՝ շնորհս առաջի նորա, զի եգիտ ի նմա իրս անարգութեան, գրեսցէ նմա գիր ապահարզանի եւ տացէ ի ձեռս նորա, եւ արձակեսցէ զնա ի տանէ իւրմէ։
եւ ատիցէ զնա այրն վերջին, գրեսցէ նմա գիր մեկնելոյ, եւ տացէ ի ձեռս նորա, եւ արձակեսցէ զնա ի տանէ իւրմէ. ապա թէ մեռանիցի այրն նորա վերջին որ առ զնա կնութեան,