Եւ արարի խորհուրդ ընդ միտս իմ. եւ կագեցայ ընդ պատուականս եւ ընդ իշխանս նոցա, եւ ասեմ ցնոսա. Դուք էք որ խնդրէք զհարկս յեղբարց ձերոց։ Եւ հրամայեցի նոցա լինել՝՝ ժողով մեծ։
Եւ եղիցի ժողովուրդն իբրեւ զքահանայն, եւ ծառայն իբրեւ զտէրն, եւ աղախինն իբրեւ զտիկինն. եւ եղիցի գնօղն իբրեւ զվաճառականն, եւ փոխատուն իբրեւ զփոխառուն, եւ պարտապանն իբրեւ զպարտատէրն։
Այսուհետեւ, եղբարք իմ սիրելիք, հաստատուն եղերուք, անշարժ կացէք, առաւել լերուք ի գործ Տեառն յամենայն ժամ. գիտասջիք զի վաստակքն ձեր ոչ են ընդունայն առաջի Տեառն։
Եւ զամենայն մեռելոտի մի՛ ուտիցէք, այլ պանդխտին որ է ի քաղաքս քո տացես զնա եւ կերիցէ, կամ վաճառեսցես օտարոտւոյն. զի ժողովուրդ սուրբ ես դու Տեառն Աստուծոյ քո։ Մի՛ եփեսցես զգառն ի կաթն մօր իւրոյ։
Այլ պարգեւելով պարգեւեսցես նմա, եւ տալով տացես նմա փոխ որչափ եւ պիտոյ իցէ՝՝, եւ մի՛ տրտմիցիս ի սրտի քում զկնի տրոցն քոց նմա. զի վասն բանին այնորիկ օրհնեսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո յամենայն ի գործս քո, եւ յամենայնի յոր ինչ եւ մխեսցես զձեռն քո։
Բացցէ քեզ Տէր զգանձսն բարութեան իւրոյ զերկինս, տալ անձրեւ ի ժամանակի իւրում երկրին քո, օրհնել զամենայն գործս ձեռաց քոց. եւ տացես փոխ ազգաց բազմաց, եւ դու ոչ առնուցուս փոխ։