Եւ դու տես քեզ յամենայն ժողովրդենէդ արս զօրաւորս, աստուածապաշտս, արս արդարակորովս որ ատիցեն զհպարտութիւն, եւ կացուսցես զնոսա ի վերայ դոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։
դնէ ի վերայ պատճառս բամբասաւոր բանից՝ եւ ասէ. Ոչ գտի զկուսութիւն դստեր քո, եւ ահաւասիկ կուսութիւնք դստեր իմոյ. եւ բացցեն զհանդերձն առաջի ծերոց քաղաքին այնորիկ։
եւ տուժեսցեն ի նմանէ հարեւր սիկղ, եւ տացեն հօր աղջկանն, փոխանակ զի եհան անուն չար զկուսէն Իսրայելացւոյ. եւ նորին լիցի կին, եւ մի՛ իշխեսցէ արձակել զնա զամենայն ժամանակս։