17 դնէ ի վերայ պատճառս բամբասաւոր բանից՝ եւ ասէ. Ոչ գտի զկուսութիւն դստեր քո, եւ ահաւասիկ կուսութիւնք դստեր իմոյ. եւ բացցեն զհանդերձն առաջի ծերոց քաղաքին այնորիկ։
Եւ տեսեալ արանցն եթէ տարան զնոսա ի տուն Յովսեփայ, ասեն. Վասն արծաթոյն որ դարձաւ յամանս մեր զառաջինն՝ մտանեմք մեք անդր առ ի խուզելոյ զմեզ, արկանել՝՝ ի վերայ մեր, եւ առնուլ զմեզ ի ծառայս եւ զէշս մեր։
եւ ասասցէ հայր աղջկանն ցծերակոյտն. Զդուստրս իմ զայս ետու առնդ այդմիկ կնութեան. եւ ատեցեալ զսա՝
Եւ առցէ ծերակոյտ քաղաքին այնորիկ զայրն զայն եւ խրատեսցեն զնա,