Եւ ա՛ռ Ռեսփա դուստր Այիայ քուրձ եւ արկ ի վերայ նոցա՝՝ ի վիմին ի սկզբան հնձոց գարեաց, մինչեւ կաթեաց ի վերայ նոցա ջուր յերկնից. եւ ոչ տայր թոյլ թռչնոց երկնից հանգչել ի վերայ նոցա ի տուէ, եւ ոչ գազանաց անապատի ի գիշերի։
եւ ետ զնոսա ի ձեռս Գաբաւոնացւոցն. եւ յարագեցին զնոսա ի լերինն առաջի Տեառն. եւ անդ անկան եւթանեքին նոքա ի միասին. եւ մեռան նոքա յաւուրս հնձոց, յառաջաւոր՝ ի սկզբան հնձոց գարեաց։
Եւ հրաման ետ Դաւիթ մանկտւոյ իւրում, եւ սպանին զնոսա, եւ կտրեցին զձեռս եւ զոտս նոցա, եւ կախեցին ի վերայ ջրբղխին ի Քեբրոն։ Եւ զգլուխն Յեբուսթեայ թաղեցին ի գերեզմանի Աբեններայ որդւոյ Ներեայ ի Քեբրոն։
Ապա եթէ վնասակար իցեմ եւ արժանի ինչ մահու գործեցի, ոչ զանգիտեմ ի մեռանելոյ. իսկ եթէ ոչ ինչ իցէ զորոց սոքա ամբաստան լինին զինէն, ոչ ոք կարէ զիս դոցա շնորհել. ի կայսր բողոքեմ։
զի մի՛ պնդեսցի մերձաւոր արեանն զկնի սպանողին մինչդեռ այրիցի սիրտ նորա, եւ հասանիցէ նմա, եթէ հեռագոյն իցէ ճանապարհն, եւ հարկանիցէ զանձն նորա, եւ նմա չէ դատաստան մահու, զի ոչ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդ։
Եւ եղեւ ընդ արեւմուտսն հրամայեաց Յեսու եւ իջուցին զնոսա ի փայտիցն, եւ ընկեցին յայրն յոր փախուցեալ անկեալ էին, եւ թաւալեցուցին քարինս մեծամեծս ի վերայ այրին մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
Եւ զթագաւորն Գայեայ կախեաց զերկճիւղ փայտէ, եւ էր ի վերայ փայտին կախեալ՝՝ մինչեւ ցերեկոյ. եւ ընդ մտանել արեգականն հրամայեաց Յեսու եւ իջուցին զնա ի փայտէ անտի, եւ ընկեցին զնա ի գուբ առ դրան քաղաքին, եւ կուտեցին ի վերայ նորա կարկառ քարանց մինչեւ ցայսօր։
Չէ բարի բանդ զոր արարեր. կենդանի է Տէր զի որդիք մահու էք դուք որ պահէք զտէր ձեր զարքայ զօծեալ Տեառն. եւ արդ աւասիկ գեղարդնն արքայի եւ կուժ ջրոյն ո՞ւր է որ առ սնարս նորա կային։