20 եւ ասասցեն ցարս քաղաքին իւրեանց. Որդիս մեր այս խեռ է եւ անզգամ, եւ ոչ լսէ ձայնի մերում, հանգանակող է եւ արբշիռ։
Եւ ա՛ռ Յովաբ զԱբիսողոմ, եւ ընկեց՝՝ զնա ի վիհ մեծ յանտառին, ի խորին յոյժ. եւ ամենայն Իսրայէլ փախեաւ այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւն իւր։
Որդի որ անարգէ զհայր եւ մերժէ զմայր, ամօթ կրէ եւ նախատ լիցի։
Անառակ է գինի, եւ թշնամանօղ արբեցութիւն, եւ ամենայն որ խառնակի ընդ նոսա, չէ իմաստուն։
Խրատեա զորդի քո եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ զարդ անձին քում։
կալցին զնա հայր եւ մայր նորա, եւ տարցին զնա առ ծերակոյտ քաղաքին իւրեանց եւ ի դուռն տեղւոյն իւրեանց.
Եւ քարկոծեսցեն զնա արք քաղաքին նորա քարամբք եւ մեռցի. եւ բարձջիք զչարն ի միջոյ ձերմէ. եւ լուեալ այլոցն՝ զահի հարկանիցին։