ես եղէց նմա ի հայր, եւ նա եղիցի ինձ յորդի. եւ եթէ եկեսցէ անիրաւութիւն նորա, յանդիմանեցից զնա, եւ՝՝ խրատեցից զնա գաւազանաւ արանց եւ տանջանօք որդւոց մարդկան.
Խրատեա զորդի քո՝ զի այնպէս եղիցի քեզ յոյս բարի. եւ ի թշնամանս մի՛ հպարտանար անձամբ քով. զի եթէ հարկանես զնա գաւազանաւ՝ ոչ մեռանի, բայց զանձն նորա փրկես ի մահուանէ։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։