ՅԱրոյերայ որ է առ եզերբ ձորոյն Առնովնայ, եւ զքաղաքն որ է ի ձորն, մինչեւ ցսահմանս Գաղաադու, ոչ էր քաղաք որ ապրեցաւ ի մէնջ. այլ զամենայն մատնեաց Տէր Աստուած մեր ի ձեռս մեր։
բաց ի կանանց եւ ի կահուէ եւ յամենայն անասնոյ. եւ զամենայն ինչ զինչ եւ գտանիցի ի քաղաքին, եւ զամենայն աղխ առցես քեզ յաւարի. եւ կերիցես զամենայն զաւար թշնամեաց քոց զոր Տէր Աստուած քո տացէ քեզ։
եւ արասցես ընդ Գայի եւ ընդ թագաւորն նորա, զոր օրինակ արարեր ընդ Երիքով եւ ընդ թագաւորն նորա, եւ զաւար նորա եւ զանասուն նորա ածցես յաւարի։ Եւ կացուսցես քեզ դարանամուտս քաղաքին զկնի նորա։