Եւ ասէ. Յիշեսցէ արքայ զՏէր Աստուած իւր, ի յաճախել մերձաւորի արեանն ապականել. մի՛ ջնջեսցեն զորդեակն իմ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ որդւոյ քո մազ մի ի գետին։
Եւ յերէկն եւ յեռանդ, մինչ էր Սաւուղ արքայ, դու էիր որ հանէիր եւ մուծանէիր զԻսրայէլ. եւ ասաց Տէր Աստուած քո ցքեզ. Դու հովուեսցես ժողովրդեան իմում Իսրայելի, եւ դու լիցիս առաջնորդ ի վերայ Իսրայելի։
եւ որ ոք մտանիցէ ընդ ընկերի իւրում ի մայրի հարկանել փայտ, եւ ամբառնայցէ զձեռն իւր փայտատաւն հարկանել փայտ, եւ անկանիցի երկաթն ի մեղեխէ անտի, եւ դիպիցի ընկերին եւ մեռանիցի, փախիցէ նա եւ անկցի ի մի ի քաղաքացն այնոցիկ եւ կեցցէ,
զի մի՛ պնդեսցի մերձաւոր արեանն զկնի սպանողին մինչդեռ այրիցի սիրտ նորա, եւ հասանիցէ նմա, եթէ հեռագոյն իցէ ճանապարհն, եւ հարկանիցէ զանձն նորա, եւ նմա չէ դատաստան մահու, զի ոչ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդ։
բայց հեռագոյն լինիցի ընդ ձեզ եւ ընդ նոսա՝ որչափ կանգունք երկուց հազարաց. զտեղի առնուցուք՝՝ եւ ոչ մերձենայցէք ի նա, զի գիտիցէք զճանապարհն ընդ որ երթայցէք. զի ոչ էք երթալոց զճանապարհ երեկին եւ եռանդի՝՝։