Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ մարգարէիցն, որ մարգարէանան յանուն իմ, եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա եւ ոչ պատուիրեցի նոցա՝՝, որ ասեն թէ՝ Սուր եւ սով ոչ եղիցի յերկրիս յայսմիկ. յախտ ծիւրական մահու, եւ՝՝ ի սուր եւ ի սով սպառեսցին մարգարէքն այնոքիկ.
Եւ մարգարէն այն կամ երազահանն երազոց մեռցի, զի խօսեցաւ ապստամբեցուցանել զքեզ ի Տեառնէ Աստուծոյ քումմէ որ եհան զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, որ փրկեացն զքեզ յերկրէն ծառայութեան, մերժել զքեզ ի ճանապարհէն զոր պատուիրեաց քեզ Տէր Աստուած քո գնալ ընդ նա. եւ բարձցես զչարն ի միջոյ ձերմէ։
Եւ եթէ աղաչեսցէ զքեզ եղբայր քո առ ի հօրէ կամ՝՝ առ ի մօրէ քումմէ, կամ ուստր քո, կամ դուստր քո, կամ կին ծոցոյ քո, կամ բարեկամ հանգոյն անձին քո, գաղտ եւ ասիցէ. Երթիցուք պաշտեսցուք զաստուածս օտարս զորս ոչ ճանաչիցես դու եւ հարք քո,
հանցեն զաղջիկն առ դուրս հօր իւրոյ, եւ քարկոծ արասցեն զնա արք քաղաքին իւրոյ եւ մեռցի. զի արար անզգամութիւն ի մէջ որդւոցն Իսրայելի, պոռնկել ի տան հօր իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի ձէնջ։
հանջիք զերկոսին ի դուռն քաղաքին իւրեանց, եւ քարկոծեսցեն զնոսա քարամբք եւ մեռցին. զաղջիկն՝ զի ոչ բողոքեաց ի քաղաքին, եւ զայրն որ լլկեաց զկին ընկերի իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի միջոյ ձերմէ։