4 Եւ զպտուղս ցորենոյ քո եւ զգինւոյ քո եւ զիւղոյ քո, եւ զպտուղ կտրոց խաշանց քոց տացես նոցա։
Տեսցեն աչք նորա զսպանումն իւր, եւ ի Տեառնէ մի՛ ապրեսցի։
Զպտուղ կալոյ քո եւ զհնձանի մի՛ հատանիցես. զանդրանիկս որդւոց քոց ինձ տացես։
Զպտուղս առաջին արմտեաց քոց բերցես ի տուն Տեառն Աստուծոյ քո։ Եւ մի՛ եփեսցես զգառն ի կաթն մօր իւրոյ։
Խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասասցես ցնոսա. Յորժամ մտանիցէք յերկիրն զոր ես տաց ձեզ, եւ հնձիցէք զհունձս նորա, բերիցէք զորայն, զպտուղ հնձոց ձերոց, առ քահանայն.
Ի բնակութենէ ձերմէ մատուցանիցէք պանս նուիրի, երկուս պանս. յերկուց տասանորդաց լինիցի պան մի, խմորեալք եփեսցին յառաջնոց արդեանց Տեառն։
Եւ ոչ այսչափ միայն, այլ եւ մեք իսկ որ զպտուղ Հոգւոյն ունիմք՝ անձամբ յանձինս մեր հեծեմք, որդեգրութեանն ակն կալեալ՝ փրկութեան մարմնոյ մերոյ։