22 զոր ինչ խօսիցի մարգարէն յանուն Տեառն եւ ոչ լինիցի բանն եւ ոչ դիպիցի, այն բան է զոր ոչ խօսեցաւ Տէր. ամպարշտութեամբ խօսեցաւ մարգարէն, մի՛ թողուցուք նմա՝՝։
Յաւուրսն յայնոսիկ հիւանդացաւ Եզեկիա ի մահ. եւ եմուտ առ նա Եսայի որդի Ամովսայ մարգարէ, եւ ասէ ցնա. Այսպէս ասէ Տէր. Հրաման տուր վասն տան քում, զի մեռանիս դու եւ ոչ ապրեսցիս։
Մերձեսցին եւ պատմեսցեն ձեզ որ ինչ անցք անցանելոց իցեն. եւ կամ՝՝ զառաջինսն եթէ զինչ էին՝ ասացէք. ի մտի դիցուք, եւ գիտասցուք զի՛նչ առաջին եւ զի՛նչ առ յապա։
եւ եկաց յաղօթս առ Տէր Աստուած, եւ ասէ. Ո՛վ Տէր, ո՞չ այս այն բանք են իմ մինչ էի անդէն յերկրին իմում. վասն այնորիկ աճապարեցի փախչել ի Թարսիս, զի գիտէի թէ ողորմած ես դու եւ գթած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց։