Եւ արդ առաքեա ժողովեա առ իս զամենայն Իսրայէլ ի լեառն Կարմեղոս, եւ զմարգարէսն Բահաղու զչորեքհարեւր եւ զյիսուն, եւ զմարգարէսն ամօթոյ զչորեքհարեւր եւ զյիսուն,՝՝ եւ զմարգարէսն անտառաց զչորեքհարեւր, որ ուտեն զսեղանն Յեզաբելայ։
Եւ եղեւ ի մէջօրէին եւ այպանեաց զնոսա Եղիա Թեզբացի եւ ասէ. Մեծաձայն կարդացէք, զի աստուած է, թերեւս զբօսանք ինչ իցեն նմա, եւ միանգամայն թերեւս առնիցէ հրաման՝՝, կամ թէ ի քուն իցէ եւ յառնիցէ։
Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Կալարուք զմարգարէսն Բահաղու, եւ մի՛ ոք ապրեսցի ի նոցանէ։ Եւ կալան զնոսա. եւ իջոյց զնոսա Եղիա ի հեղեղատն Կիսոնի եւ կոտորեաց զնոսա անդ։
Եւ քահանայքն ոչ ասացին. Ո՞ւր է Տէր. եւ վերակացուք օրինաց իմոց ոչ ծանեան զիս, եւ հովիւքն ամպարշտեցան յիս. եւ մարգարէքն մարգարէանային Բահաղու, եւ զկնի անշահիցն երթային։
Եւ ասեն քահանայքն եւ սուտ մարգարէքն ցիշխանսն եւ ցամենայն ժողովուրդն. Դատաստան մահու է առնդ այդմիկ, զի մարգարէացաւ զքաղաքէս զայսմանէ, որպէս ձերովք իսկ ականջօք լուարուք։
Զի ոչ առաքեցի զնոսա, ասէ Տէր, եւ նոքա մարգարէանան յանուն իմ սուտ առ ի կորուսանելոյ զձեզ. եւ կորիցէք դուք եւ մարգարէքդ, որ մարգարէանան ձեզ տարապարտուց ստութեամբ։՝՝
Եւ եղիցի թէ մարգարէանայցէ ոք տակաւին, եւ ասասցեն ցնա հայր եւ մայր իւր որ ծնան զնա. Մի՛ կեցջիր, զի սուտ խօսեցար յանուն Տեառն. եւ խափանեսցեն զնա հայր եւ մայր նորա որ ծնան զնա՝ ի մարգարէանալոյն։
Եւ եթէ աղաչեսցէ զքեզ եղբայր քո առ ի հօրէ կամ՝՝ առ ի մօրէ քումմէ, կամ ուստր քո, կամ դուստր քո, կամ կին ծոցոյ քո, կամ բարեկամ հանգոյն անձին քո, գաղտ եւ ասիցէ. Երթիցուք պաշտեսցուք զաստուածս օտարս զորս ոչ ճանաչիցես դու եւ հարք քո,
Եւ մարդ ոք որ առնիցէ հպարտութեամբ առ ի չլսելոյ քահանային որ կայցէ պաշտել յանուն Տեառն Աստուծոյ քո՝՝, կամ դատաւորին որ իցէ յաւուրսն յայնոսիկ՝՝, մեռցի մարդն այն, եւ բարձցես զչարն յԻսրայելէ։
զոր ինչ խօսիցի մարգարէն յանուն Տեառն եւ ոչ լինիցի բանն եւ ոչ դիպիցի, այն բան է զոր ոչ խօսեցաւ Տէր. ամպարշտութեամբ խօսեցաւ մարգարէն, մի՛ թողուցուք նմա՝՝։
Եւ ըմբռնեցաւ գազանն եւ որ ընդ նմա սուտ մարգարէն որ առնէր զնշանսն առաջի նորա, եւ զորս մոլորեցոյց եւ ետ առնուլ՝՝ զդրոշմ գազանին, եւ զերկրպագուս պատկերի նորա. եւ կենդանւոյն արկին զնոսա՝՝ ի լիճ հրոյ այրեցելոյ ծծմբով։