Եդից զբանս իմ ի բերանս քո, եւ ընդ հովանեաւ ձեռին իմոյ ծածկեցից զքեզ, որով կանգնեցի զերկինս եւ արկի զհիմունս երկրի, եւ ասացի ցՍիոն. Ժողովուրդ իմ ես դու։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Յորժամ բարձրացուցանիցէք զՈրդի մարդոյ, յայնժամ գիտասջիք թէ ես եմ. եւ յանձնէ իմմէ ոչ ինչ առնեմ, այլ որպէս ուսոյց զիս Հայրն իմ, զայն խօսիմ։