Եւ ասէ ցնա Աստուած ի տեսլեանն. Ես գիտացի զի սրբութեամբ սրտի արարեր դու զայդ, եւ խնայեցի ես ի քեզ՝ չմեղանչել քեզ յիս. վասն այնորիկ ոչ ետու թոյլ քեզ մերձենալ ի դա։
Եւ դուք մի՛ լսէք մարգարէից ձերոց եւ ըղձութեանց ձերոց եւ երազոց ձերոց եւ կիւսից ձերոց եւ հաւահմայից ձերոց եւ՝՝ կախարդաց ձերոց, որք ասեն ձեզ թէ՝ Ոչ հարկիցէք արքային Բաբելացւոց.
Եւ սակայն ոչ եթէ առանց վկայութեան զինքն եթող՝ բարերարութեամբն տալ յերկնից ձեզ անձրեւս եւ ժամանակս պտղաբերս, լնուլ կերակրովք եւ ուրախութեամբ զսիրտս ձեր։