Եւ դու տես քեզ յամենայն ժողովրդենէդ արս զօրաւորս, աստուածապաշտս, արս արդարակորովս որ ատիցեն զհպարտութիւն, եւ կացուսցես զնոսա ի վերայ դոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։
գիրացան եւ պարարտացան, եւ անցին զբանիւք իմովք ի չարութիւն՝՝, դատաստան արդար ոչ դատեցան, զիրաւունս որբոյն ոչ իրաւացուցին, եւ զդատաստան այրւոյն՝՝ ոչ դատեցան։
Իսկ Պաւղոս ասէ ցնոսա. Գան հարեալ զմեզ հրապարակաւ, արս անմեղս Հռովմայեցիս, արկին ի բանտ, եւ արդ լռելեա՞յն հանեն զմեզ. ոչ այդպէս, այլ եկեսցեն ինքեանք իսկ հանցեն զմեզ։
Ահաւասիկ կամ ես. տուք զինէն պատասխանի առաջի Տեառն եւ առաջի օծելոյ նորա, եթէ զեզն ուրուք առի՞, կամ զէշ ուրուք վարեցի՞, կամ յաղթահարեցի՞ զոք ի ձէնջ, կամ թէ զրկեցի՞ ինչ զոք, յո՞յր ձեռաց առի հաս կամ կօշիկս. տուք զինէն պատասխանի՝՝, եւ հատուցից ձեզ։