Ահաւասիկ ես ի վերայ մարգարէիցդ որ մարգարէանան երազս ստութեան, ասէ Տէր, եւ պատմեն զայն, եւ մոլորեցուցանեն զժողովուրդն իմ ստութեամբ իւրեանց եւ մոլորութեամբ իւրեանց. եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա, եւ ոչ պատուիրեցի նոցա. եւ օգտութիւն ինչ ոչ օգտեսցեն ժողովրդեանդ այդմիկ, ասէ Տէր։
Եւ դուք մի՛ լսէք մարգարէից ձերոց եւ ըղձութեանց ձերոց եւ երազոց ձերոց եւ կիւսից ձերոց եւ հաւահմայից ձերոց եւ՝՝ կախարդաց ձերոց, որք ասեն ձեզ թէ՝ Ոչ հարկիցէք արքային Բաբելացւոց.
Զի հարցուկք բարբառեցան աշխատութիւնս՝՝, եւ ըղձապատումք տեսիլս սուտս եւ երազս սուտս խօսէին, եւ ի զուր մխիթարէին. վասն այնորիկ ցամաքեցան իբրեւ խաշինք, եւ չարագնեցան, զի ոչ գոյր բժշկութիւն՝՝։
Եւ եթէ աղաչեսցէ զքեզ եղբայր քո առ ի հօրէ կամ՝՝ առ ի մօրէ քումմէ, կամ ուստր քո, կամ դուստր քո, կամ կին ծոցոյ քո, կամ բարեկամ հանգոյն անձին քո, գաղտ եւ ասիցէ. Երթիցուք պաշտեսցուք զաստուածս օտարս զորս ոչ ճանաչիցես դու եւ հարք քո,
զոր ինչ խօսիցի մարգարէն յանուն Տեառն եւ ոչ լինիցի բանն եւ ոչ դիպիցի, այն բան է զոր ոչ խօսեցաւ Տէր. ամպարշտութեամբ խօսեցաւ մարգարէն, մի՛ թողուցուք նմա՝՝։