Եւ յարգելուլ երկնից եւ ի չլինել անձրեւի, զի մեղուցեալ իցեն քեզ, եւ յաղօթս կացցեն ի տեղւոջս յայսմիկ, եւ խոստովան լինիցին անուան քում, եւ ի մեղաց իւրեանց դառնայցեն, յորժամ նկուն առնիցես զնոսա,
Մի՛ ոք իցէ ի ձէնջ այր կամ կին, կամ ազգ կամ ցեղ որոյ միտք իւր խոտորեալ իցեն ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ, երթալ պաշտել զդիս ազգացն այնոցիկ, մի՛ ոք իցէ ի ձէնջ՝՝ արմատ ի վեր բուսեալ դառնութեան եւ դաժանութեան.
Քանզի տարայց զդոսա յերկիրն բարի զոր երդուայ հարց նոցա. երկիր՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, եւ կերիցեն եւ լցեալ յագեսցին. եւ դառնայցեն յաստուածս օտարոտիս եւ պաշտիցեն զնոսա, եւ զայրացուցանիցեն զիս, եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտեցի նոցա։
Եւ եղիցի եթէ մոռանալով մոռասցիս զՏէր Աստուած քո, եւ երթայցես զհետ աստուածոց օտարաց եւ պաշտիցես զնոսա եւ երկիր պագանիցես նոցա, ունիմ ձեզ վկայ այսօր զերկինս եւ զերկիր՝՝, զի կորստեամբ կորնչիջիք.
Եւ մոլորեցուցանէր զորս բնակեալ են յերկրի՝ նշանօքն որ տուեալ են ի ձեռս նորա, առնել առաջի գազանին. ասեն ցնա բնակիչք երկրի. Արա զպատկեր գազանին, որ ի վիրաց սրոյն եկեաց՝՝։
Եւ տեսի աթոռս, եւ նստան ի վերայ նոցա. եւ դատաւորութիւն տուաւ նոցա՝ ընտրել զհոգիս չարչարելոցն վասն վկայութեանն Յիսուսի եւ վասն բանին Աստուծոյ, եւ զորս ոչն երկիր պագին գազանին, եւ ոչ առին զդրոշմ նորա ի ճակատս իւրեանց եւ ոչ ի վերայ աջոյ ձեռին իւրեանց. եւ կացին եւ թագաւորեցին ընդ Քրիստոսի հազար ամ։