Յայնժամ ասաց Դաւիթ. Ոչ այլ ումեք է բառնալ զտապանակն Աստուծոյ, բայց միայն Ղեւտացւոցն. վասն զի զնոսա ընտրեաց Տէր բառնալ զտապանակն իւր, եւ պաշտել առաջի նորա մինչեւ յաւիտեանս։
Որդիք Ամրամայ՝ Ահարոն եւ Մովսէս. եւ որոշեցաւ Ահարոն սուրբ լինել ի սրբութիւնս սրբութեանցն՝ ինքն եւ որդիք իւր մինչեւ յաւիտեան, ծխել խունկս առաջի Տեառն, պաշտել եւ աղօթս առնել յանուն նորա մինչեւ յաւիտեան։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր. Եթէ դարձցիս այսրէն՝ պատսպարեցից զքեզ, եւ առաջի երեսաց իմոց կացցես. եւ եթէ հանցես զպատուականն յանարգէ, իբրեւ զբերան իմ եղիցես. եւ եթէ՝՝ դարձցին նոքա առ քեզ, եւ ոչ եւս դու դարձցիս առ նոսա։
Եւ եղիցին ի սրբութիւնս իմ պաշտօնեայք, բարապանք դրանց տանդ, եւ սպասաւորք տաճարիդ. նոքա զենուցուն զողջակէզս եւ զզոհս ժողովրդեանն, եւ նոքա կացցեն առաջի ժողովրդեանն՝ լինել նոցա ի սպասաւորս։
Եւ կատարեսցեն Ահարոն եւ որդիք նորա ծածկել զսրբութիւնսն, եւ զամենայն կահ սրբութեանն ի չուել բանակին. եւ ապա մտցեն որդիքն Կահաթու բառնալ. եւ մի՛ մերձեսցին ի սրբութիւնսն՝ զի մի՛ մեռանիցին. զայն բառնայցեն որդիքն Կահաթու ի խորանէ անտի վկայութեան։
Ոչ եթէ դուք ընտրեցէք զիս, այլ ես ընտրեցի զձեզ, եւ եդի զձեզ զի դուք երթայցէք եւ պտղաբերք լինիցիք, եւ պտուղն ձեր կացցէ, եւ զոր ինչ խնդրիցէք ի Հօրէ իմմէ յանուն իմ՝ տացէ ձեզ։
Եւ մարդ ոք որ առնիցէ հպարտութեամբ առ ի չլսելոյ քահանային որ կայցէ պաշտել յանուն Տեառն Աստուծոյ քո՝՝, կամ դատաւորին որ իցէ յաւուրսն յայնոսիկ՝՝, մեռցի մարդն այն, եւ բարձցես զչարն յԻսրայելէ։
Եւ մատիցեն քահանայքն Ղեւտացիք, զի զնոսա ընտրեաց Տէր Աստուած քո կալ առաջի իւր եւ օրհնել յանուն նորա. եւ ըստ բերանոյ նոցա վճարեսցի ամենայն հակառակութիւն եւ ամենայն գրգռութիւն։
Եւ գրեաց Մովսէս զամենայն բանս օրինացս այսոցիկ ի մատենի՝՝, եւ ետ զայն ցքահանայսն, ցորդիսն Ղեւեայ, որ բառնային զտապանակ ուխտին Տեառն, եւ ցծերս որդւոցն՝՝ Իսրայելի,