Եւ արդ մի՛ խստացուցանէք զպարանոցս ձեր. տուք փառս Աստուծոյ՝՝, եւ մտէք ի սրբութիւնս նորա զոր սրբեաց յաւիտեան, եւ ծառայեցէք Տեառն Աստուծոյ ձերում, եւ դարձուսցէ ի ձէնջ զբարկութիւն սրտմտութեան իւրոյ։
Թլփատեցարուք Աստուծոյ ձերում՝՝, եւ թլփատեցէք զանթլփատութիւն սրտից ձերոց, արք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի. գուցէ ելանիցէ իբրեւ զհուր սրտմտութիւն իմ, բորբոքեսցի, եւ ոչ ոք իցէ որ շիջուցանիցէ յերեսաց չար գործոց ձերոց։
մուծանել ձեզ զորդիս այլազգիս՝ անթլփատս սրտիւ եւ անթլփատս մարմնով՝ լինել ի սրբութիւնս իմ, եւ պղծել զնոսա, ի մատուցանել ձեզ զհացդ իմ ճարպով եւ արեամբ, եւ անցանէք զուխտիւ իմով ամենայն անօրէնութեամբք ձերովք։
եւ ես գնացից ընդ նոսա բարկութեամբ խոտորնակս, եւ կորուսից զնոսա յերկրի՝՝ թշնամեաց իւրեանց, յայնժամ ամաչեսցէ սիրտ նոցա անթլփատ, եւ յայնժամ հաճեսցին ընդ մեղս իւրեանց,
զի ես գիտեմ զհեստութիւն քո եւ զխիստ պարանոց քո. զի մինչդեռ ես ընդ ձեզ կենդանի եմ այսօր, դառնացուցիչք էք Աստուածակողմանն, ո՞րպէս ոչ ապաքէն եւ յետ մահուան իմոյ։