9 Եւ խօսեցայ ընդ ձեզ ի ժամանակին յայնմիկ եւ ասեմ. Ոչ կարեմ միայն հանդարտել ձեզ.
Անհնարին տանջանօք տանջիս դու եւ ամենայն ժողովուրդդ որ է ընդ քեզ. ծանր է քեզ բանդ այդ, ոչ կարես միայն առնել։
Եւ լուաւ Մովսէս ձայնի աներոյն իւրոյ, եւ արար զամենայն որ միանգամ ասաց նմա։
եւ իջից անդր եւ խօսեցայց ընդ քեզ. եւ առից ի Հոգւոյդ որ ի քեզ է եւ արկից զնոքօք. եւ բարձցեն ընդ քեզ զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ոչ կրեսցես զդոսա դու միայն։
Եւ առցէ ծերակոյտ քաղաքին այնորիկ զայրն զայն եւ խրատեսցեն զնա,