34 Եւ լուաւ Տէր զձայն բանիցն ձերոց, եւ բարկացեալ երդուաւ եւ ասէ.
Ուրախ եղիցին երկինք եւ ցնծասցէ երկիր, զուարճասցի ծով լրիւ իւրով.
Եւ ես համբարձի զձեռս իմ ի վերայ նոցա յանապատին, համօրէն չտանել զնոսա յերկիրն զոր ետու նոցա, երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, քաղցր քան զամենայն երկիր՝՝։
Եւ արդ դուք յարուցեալ էք փոխանակ հարցն ձերոց, ժողովք մարդկան մեղաւորաց, յաւելուլ միւսանգամ ի սրտմտութիւն բարկութեան Տեառն ի վերայ Իսրայելի։
Ո՞ւմ երդուաւ չմտանել ի հանգիստն իւր, եթէ ոչ՝ անհաւատիցն։