17 Եւ ասասջիք ցԱրքիպպոս. Զգոյշ լեր սպասաւորութեանդ զոր ընկալար ի Տէր, զի զայդ կատարեսցես։
Արդ մի՛ ինչ նուազէք առնել յայսմ հետէ՝՝. վասն զի զձեզ ընտրեաց Տէր կալ եւ պաշտել առաջի իւր, եւ լինել նմա սպասաւոր, եւ ծխել խունկս։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն. Այս է զոր ասաց Տէր. ասէ. Ի մերձաւորս իմ սրբեցայց, եւ առաջի ամենայն ժողովրդեան իմոյ փառաւորեցայց։ Եւ ստրջացաւ Ահարոն։
Եւ պահեսջիք զպահպանութիւնս սրբութեանցն եւ զպահպանութիւնս սեղանոյն, եւ ոչ եւս լինիցի բարկութիւն յորդիսն Իսրայելի։
Նոյնպէս եւ որ զերկուսն՝ շահեցաւ այլ եւս երկուս։
զի ի թիւս մեր էր ընդ մեզ, եւ հասեալ էր նմա վիճակ պաշտամանս այսորիկ։
Եւ շրջեալ ընդ Պիսիդիայ եկին ի Պամփիւլիա։
Զգոյշ կացէք անձանց եւ ամենայն հօտիդ, յորում եդ զձեզ Հոգին Սուրբ տեսուչս՝ հովուել զժողովուրդ Տեառն, զոր ապրեցոյց արեամբ իւրով։
Եւ նա ետ զոմանս առաքեալս, զոմանս մարգարէս, զոմանս աւետարանիչս, զոմանս հովիւս եւ վարդապետս.
Մի՛ անփոյթ առներ զշնորհացդ որ ի քեզ են, որ տուաւ քեզ մարգարէութեամբ ի ձեռնադրութենէ երիցութեան։
Զգոյշ լինիջիր անձին եւ վարդապետութեանդ եւ ի դմին յամեսջիր. զայդ եթէ առնիցես, ե՛ւ զանձն ապրեցուսցես, ե՛ւ զայնոսիկ որ քեզն լսիցեն։
Զայս խրատ տուեալ եղբարց՝ բարւոք պաշտօնեայ լինիցիս Քրիստոսի Յիսուսի, սնանիցիս բանիւք հաւատոց եւ բարւոք վարդապետութեամբն զորոյ զհետն իսկ եղեր։
Ո՞վ Տիմոթէէ, պահեա զաւանդն՝ խոտորեալ ի պղծոց եւ ի նորաձայն բանից եւ ի հակառակութենէ եւ ի մոլարանուն գիտութենէ՝՝,
Վասն որոյ յիշեցուցանեմ քեզ արծարծել զշնորհսն Աստուծոյ որ են ի քեզ ի ձեռնադրութենէ իմմէ։
Եւ զոր լուար յինէն բազում վկայիւք՝ զայն աւանդեսցես հաւատարիմ մարդոց, որք բաւական իցեն եւ զայլս ուսուցանել։
եւ Ապփեայ քեռ, եւ Արքիպպեայ զինուորակցի մերոյ, եւ առտնին եկեղեցւոյդ.