21 Հարք, մի՛ զայրացուցանէք զորդիս ձեր, զի մի՛ տրտմեսցին։
Արբուցանէ զլերինս ի շտեմարանաց իւրոց, ի պտղոյ գործոց իւրոց լցցի երկիր։
Զի զոր սիրէ Տէր՝ խրատէ, տանջէ զամենայն որդի զոր ընդունի՝՝։
Հարք, մի՛ զայրացուցանէք զորդիս ձեր, այլ սնուցանիջիք զնոսա խրատու եւ ուսմամբ Տեառն։
Ծառայք, հնազանդ լերուք տերանց ձերոց յամենայնի, մի՛ առ ականէ ծառայութեամբ իբրեւ մարդահաճոյք, այլ միամտութեամբ սրտի երկնչել ի Տեառնէ.
որպէս եւ գիտէք իսկ, զի զիւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ, իբրեւ հայր զորդիս,