19 Արք, սիրեցէք զկանայս ձեր, եւ մի՛ դառնացուցանէք զնոսա՝՝։
Եւ եմուտ Իսահակ ի տուն Սառայի մօր իւրոյ, եւ առ զՌեբեկա եւ եղեւ նորա կին. եւ սիրեաց զնա, եւ մխիթարեցաւ Իսահակ վասն Սառայի մօր իւրոյ։
Եւ տես կեանս ընդ կնոջ քո՝ զոր սիրեցեր զամենայն աւուրս կենաց ընդունայնութեան քո, որ տուեալ է քեզ ընդ արեգակամբ մինչեւ յաւուրս վախճանի՝՝ քո. զի այն է բաժին քո ի կեանս քո, եւ ի վաստակս զոր վաստակես ի ներքոյ արեգական։
Եթէ ոք գայ առ իս, եւ ոչ ատեայ զհայր իւր եւ զմայր եւ զկին եւ զորդիս եւ զեղբարս եւ զքորս, նա՝ եւ զանձն եւս իւր, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել։
որոց բերանք անիծիւք եւ դառնութեամբ լի են։
Ամենայն դառնութիւն եւ բարկութիւն եւ սրտմտութիւն եւ աղաղակ եւ հայհոյութիւն բարձցի ի ձէնջ ամենայն չարութեամբն հանդերձ։
Արք, սիրեցէք զկանայս ձեր, որպէս եւ Քրիստոս սիրեաց զեկեղեցի, եւ զանձն իւր մատնեաց վասն նորա.
Այլ եւ դուք նոյնպէս մի ըստ միոջէ, զի՝՝ իւրաքանչիւր ոք զիւր կին այնպէս սիրեսցէ իբրեւ զիւր անձն, եւ կին երկնչիցի յառնէ իւրմէ։
Հարք, մի՛ զայրացուցանէք զորդիս ձեր, զի մի՛ տրտմեսցին։
Ապա եթէ նախանձ եւ դառնութիւն եւ հակառակութիւն ունիցիք ի սիրտս ձեր, մի՛ պարծիք սուտ առնել զճշմարտութիւնն։
Սոյնպէս եւ արք իմաստութեամբ բնակեսցեն ընդ նոսա, իբրեւ տկար անօթոյ առնիցեն պատիւ կանանց, իբրեւ ժառանգակցաց շնորհացն կենաց, զի մի՛ խափան լիցին աղօթիցն ձերոց։