ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԱՄՈՎՍԱՅ 9:5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

⁵ Եւ Տէր Աստուած ամենակալ՝՝ որ մերձենայ յերկիր եւ շարժէ զնա՝՝, եւ սուգ առցեն ամենայն բնակիչք նորա. եւ ելցէ իբրեւ զգետ վախճան նորա, եւ իջցէ՝՝ իբրեւ զգետն Եգիպտացւոց։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԱՄՈՎՍԱՅ 9:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 104:32

Դարձոյց զանձրեւս նոցա ի կարկուտ, եւ հուր յերկիր նոցա բորբոքեցաւ։

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 144:5

Զմեծ վայելչութիւն փառաց սրբութեան քո խօսեսցին, եւ զսքանչելիս քո պատմեսցեն։

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 32:6

եւ բանիւ Տեառն երկինք հաստատեցան, եւ հոգւով բերանոյ նորա ամենայն զօրութիւնք նոցա։

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 46:6

Համբարձաւ Աստուած օրհնութեամբ, եւ Տէր մեր ձայնիւ փողոյ։

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 97:5

Սաղմոս ասացէք Աստուծոյ մերում օրհնութեամբ, օրհնութեամբ եւ ի ձայն սաղմոսաց։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 64:1

Եթէ բացցես զերկինս՝ դողումն կալցի ի քէն զլերինս, եւ հալեսցին իբրեւ զմոմ առաջի հրոյ.

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 12:4

Մինչեւ յե՞րբ սուգ ունիցի երկիր, եւ խոտ ամենայն վայրի ցամաքեսցի. ի չարեաց բնակչաց երկրին ապականեցան անասուն եւ թռչուն. զի ասացին թէ՝ Ոչ տեսցէ Աստուած զճանապարհս մեր։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՈՎՍԵԱՅ 4:3

Վասն այնորիկ սուգ առցէ երկիր, եւ նուաղեսցի ամենայն բնակչօք իւրովք, եւ գազանօք անապատի, եւ սողնովք երկրի՝՝, եւ թռչնովք երկնից. եւ ձկունք ծովու պակասեսցին։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԱՄՈՎՍԱՅ 8:8

Եւ ի վերայ այդորիկ խռովեսցի երկիր,՝՝ սուգ առցեն ամենայն բնակիչք նորա. եւ ելցէ իբրեւ զգետ վախճան նորա, եւ իջցէ՝՝ իբրեւ զգետն Եգիպտացւոց։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՆԱՒՈՒՄԱՅ 1:5

Լերինք շարժեցան ի նմանէ, եւ բլուրք սասանեցան. խախտեցաւ երկիր յերեսաց նորա, եւ համօրէն ամենայն բնակիչք նորա՝՝։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՆԱՒՈՒՄԱՅ 1:6

Առաջի բարկութեան նորա ո՞ հանդարտեսցէ, եւ ո՞ կացցէ ընդդէմ բարկութեան սրտմտութեան նորա. սրտմտութիւն նորա հալէ զիշխանութիւնս՝՝, եւ վէմք խորտակեցան ի նմանէ։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԱՄԲԱԿՈՒՄԱՅ 3:10

Տեսցեն զքեզ ազգք, եւ երկնեսցեն. որ ցանես զջուրս գնացից՝՝. ետուն անդունդք զձայնս իւրեանց, զբարձրութիւն սաստկութեան իւրեանց։

Մատթեոսի Աւետարան 7:27

իջին անձրեւք, յարեան գետք, շնչեցին հողմք, հարին զտունն, եւ անկաւ. եւ էր կործանումն նորա մեծ յոյժ։

ՍՐԲՈՅՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԵՒ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ ԱՒԵՏԱՐԱՆՉԻ՝՝ 20:11

Եւ տեսի աթոռ սպիտակ մեծ, եւ ի վերայ նորա նստեալ՝ յորոյ երեսացն երկնչէին եւ փախչէին երկինք եւ երկիր, եւ տեղի ոչ գտաւ նոցա։