Եւ ասացին. Եկայք խորհեսցուք խորհուրդ ի վերայ Երեմիայի. զի ոչ կորնչին օրէնք ի քահանայէ, եւ խորհուրդ յիմաստնոց, եւ բան ի մարգարէէ. եկայք եւ հարցուք զնա լեզուաւ, եւ ոչ լուիցուք զամենայն բանս նորա։
Ասեն ապստամբելոցն ի բանէն Տեառն, թէ՝ Խաղաղութիւն եղիցի ձեզ. եւ ամենեցուն որ գնան ըստ կամաց իւրեանց, եւ՝՝ ամենայնի որ գնայ ըստ մոլորութեան սրտի իւրոյ, ասեն. Ոչ եկեսցէ ի վերայ քո չար։
վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես արարից հանդէս ի վերայ Սամեայ Եղիմացւոյ եւ ի վերայ ազգի դորա. եւ ոչ եղիցի դորա մարդ ոք՝ որ նստիցի ի միջի ձերում տեսանել զբարութիւն զոր ես արարից ձեզ, ասէ Տէր. զի խոտորումն խօսեցաւ ի Տեառնէ։
Առաջնորդք նորա կաշառօք դատէին, եւ քահանայք նորա վարձուք տային պատասխանի, եւ մարգարէք նորա արծաթով պատմէին զըղձութիւնս, եւ ի Տէր ապաստան լինէին եւ ասէին. Ո՞չ ապաքէն Տէր ընդ մեզ է, եւ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր չարիք։
Բայց զբանս իմ եւ զօրէնս իմ ընկալարուք, զոր ես պատուիրեմ Հոգւով իմով ծառայից իմոց մարգարէից որ ժամանեցին հարցն ձերոց։ Պատասխանի ետուն՝՝ եւ ասեն. Որպէս կարգեաց Տէր ամենակալ առնել ըստ ճանապարհաց մերոց եւ ըստ գնացից մերոց, նոյնպէս եւ արար մեզ։
Զի ահա եկեսցէ օր Տեառն բորբոքեալ իբրեւ զհնոց, եւ այրեսցէ զնոսա. եւ եղիցին ամենայն այլազգիք, եւ ամենեքին որ գործեն զանօրէնութիւն եղէգն, եւ վառեսցի զնոքօք օրն որ գալոց իցէ՝՝, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մի՛ մնասցէ նոցա արմատ եւ մի՛ ուռ։