եւ ասասցես. Լերինք Իսրայելի, լուարուք զպատգամս Ադոնայի Տեառն. այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր ցլերինս եւ ցբլուրս եւ ցձորս եւ ցդաշտս. Ահաւադիկ ես ածեմ ի վերայ ձեր սուր, եւ ապականեսցին բարձունք՝՝ ձեր.
Եւ բարձցին մեհեանքն Ովնայ՝ մեղքն Իսրայելի. փուշ եւ տատասկ բուսցի ի սեղանս նոցա. եւ ասասցեն լերանց թէ՝ Անկերուք ի վերայ մեր, եւ ցբլուրս թէ՝ Ծածկեցէք զմեզ։
Զի յաւուր յայնմիկ յորժամ խնդրեցից զվրէժ ամպարշտութեանցն Իսրայելի ի նմանէ, առից վրէժ եւ զսեղանոյն Բեթելայ, եւ փշրեսցին եղջեւրք սեղանոյն եւ անկցին յերկիր։
Տեսի զՏէր զի կայր ի վերայ սեղանոյ, եւ ասէ. Բախեա զսեղանդ, եւ շարժեսցին դրանդիք, եւ կտրեա արկ ի գլուխս ամենեցուն. եւ զմնացորդս նոցա սրով կոտորեցից, եւ մի՛ ապրեսցէ ի նոցանէն փախուցեալն, եւ մի՛ զերծցի ի նոցանէ զերծեալն։
Վասն ամպարշտութեանցն Յակոբու է այն ամենայն, եւ վասն մեղաց տանն Իսրայելի. իսկ արդ ո՞վ է ամպարշտութիւնն Յակոբայ, թէ ոչ Շամրին. եւ ո՞վ է մեղք տանն՝՝ Յուդայ, եթէ ոչ Երուսաղէմ։