Եւ ծածկեաց զամենայն երեսս երկրին, եւ ապականեցաւ երկիրն՝՝, եւ եկեր զամենայն բանջար երկրին եւ զամենայն պտուղ ծառոց որ մնաց ի կարկտէ անտի. եւ ոչ մնաց կանաչ, ոչ ի ծառս եւ ոչ յամենայն բանջար դաշտի յամենայն երկրին Եգիպտացւոց։
եւ ասեն ցԵրեմիա մարգարէ. Անկցի գութ մեր առաջի երեսաց քոց, եւ կաց յաղօթս վասն մեր առ Տէր Աստուած քո վասն մնացորդացս այսոցիկ. զի մնացաք սակաւք ի բազմաց, որպէս քո աչք տեսանեն զմեզ.
Եւ եղեւ մինչդեռ մարգարէանայի՝ մեռաւ Փաղտիա որդի Բանեայ. անկայ ի վերայ երեսաց իմոց, եւ ի ձայն մեծ աղաղակեցի, եւ ասեմ. Վա՜յ ինձ, վա՜յ ինձ, Ադոնայի Տէր, զի ի կատարած հասուցեր զմնացորդս Իսրայելի։
Եւ եղեւ ի կոտորելն զնոսա՝ հայեցայ եւ տեսի՝՝, եւ անկայ ի վերայ երեսաց իմոց, աղաղակեցի եւ ասեմ. Վա՜յ ինձ, Ադոնայի Տէր, ջնջե՞ս դու աւադիկ զմնացորդս տանդ Իսրայելի, ի հեղուլ զսրտմտութիւն քո ի վերայ Երուսաղեմի։
Ընդ աստիճանս եւ ընդ սեղանն լացցեն քահանայք եւ պաշտօնեայք Տեառն, եւ ասասցեն. Խնայեա. Տէր, ի ժողովուրդս քո, եւ մի՛ տար զժառանգութիւն քո ի նախատինս՝ տիրել ի վերայ նորա ազգաց. զի մի՛ ասասցեն ի հեթանոսս թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած նոցա։
Հարի զձեզ տապով եւ արկի զձեւք դալուկն. եւ յաճախեցէք ի պարտէզս ձեր եւ յայգիս եւ ի թզենիս ձեր եւ ի ձիթենիս, եւ եկեր թրթուր՝՝. սակայն եւ այնպէս ոչ դարձարուք առ իս, ասէ Տէր։