Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զԵղիսէ որդի Սափատայ, եւ նա վարէր երկոտասան եզամբք. եւ զոյգք զոյգք եզանց առաջի նորա, եւ ինքն ի վերայ երկոտասանիցն՝՝. եւ եհաս Եղիա առ նա, եւ ընկէց զմաշկեակն իւր ի վերայ նորա.
Եւ ասէ Երեմիա ցամենեսին ցիշխանսն եւ ցամենայն ժողովուրդն. Տէր առաքեաց զիս մարգարէանալ ի վերայ տանդ այդորիկ եւ ի վերայ քաղաքիս զամենայն բանսդ զոր լուարուք։
Եւ եղեւ իբրեւ ծանեան զնա ամենեքին որոց յերէկն եւ յեռանդ տեսեալ էր զնա, եթէ ահա եւ նա ի մէջ մարգարէիցն մարգարէանայր, ասէ ժողովուրդն իւրաքանչիւր ցընկեր իւր. Զի՞նչ է այդ որ եղեւ որդւոյ Կիսեայ, կամ թէ եւ Սաւո՞ւղ ընդ մարգարէս իցէ։