5 որ կայթս հարկանէիք ընդդէմ սրնգաց. զորս իբրեւ հաստատունս համարեցայք, եւ ոչ անցաւորս.
Եւ եթէ ազդ արարեալ էր ինձ,՝՝ առաքէի զքեզ ուրախութեամբ եւ արուեստականօք թմբկաց եւ քնարաց։
Եւ ասէ Դաւիթ ցիշխանս Ղեւտացւոցն. Կացուցէք զեղբարսն ձեր որք երգեն զսաղմոսս՝ նուագարանօք երգոցն, քնարօք եւ սրնգօք եւ ծնծղայիւք, ամբառնալ զձայնս ի բարձունս ուրախութեան ձայնիւ։
եւ չորք հազարք դռնապանք, եւ չորք հազարք օրհնիչք Տեառն՝ նուագարանօքն որովք արարին՝՝ օրհնել զՏէր։
Եւ կացին Ղեւտացիքն նուագարանօքն Դաւթայ, եւ քահանայքն փողովքն։
Ժողովեցի ինձ արծաթ եւ ոսկի, եւ ստացուածս բազումս զթագաւորաց եւ զգաւառաց. արարի ինձ գուսանս եւ երգեցիկս՝ արս եւ կանայս, եւ զփափկութիւնս որդւոց մարդկան. արարի ինձ տակառապետս՝ արս եւ կանայս՝՝։
Փողովք եւ թմբկաւ եւ քնարաւ եւ երգովք զգինին ըմպեն, եւ ի գործս Տեառն ոչ հային, եւ զգործս ձեռաց նորա ոչ առնուն ի միտ։
Եւ քակտեսցէ զբազմութիւն արուեստականաց քոց, եւ ձայն երգոց մի՛ եւս լուիցի ի քեզ։
Ի բաց արա յինէն զձայն երգոց քոց, եւ զնուագս սրնգաց քոց ես ոչ լուայց։
Եւ ողբասցեն յարկք տաճարին յաւուր յայնմիկ, ասէ Տէր՝՝. բազումք անկանիցին, եւ յամենայն տեղիս արկից լռութիւն՝՝։
Քանզի բաւական է անցեալ ժամանակն՝՝ լինելոյ կամացն հեթանոսաց, որք գնային՝՝ գիջութեամբք, ցանկութեամբք, գինեհարութեամբք, անառակութեամբք, արբեցութեամբք, անօրէն կռապաշտութեամբք։
Եւ ձայն քնարերգաց եւ երաժշտականաց, արուեստականաց եւ փողահարաց եւ թմբկի՝՝ այլ ոչ եւս լուիցի ի քեզ.