Եւ նստան ուտել հաց. զաչս ի վեր բարձեալ տեսին, եւ ահա ճանապարհորդք Իսմայելացիք գային ի Գաղաադէ, եւ ուղտք նոցա լի էին խնկովք, ստաշխամբ եւ ռետնիւ, եւ երթային իջուցանել յԵգիպտոս։
Եւ նոքա արարին ուրախութիւն եւ ցնծութիւն. սպանանէին զուարակս եւ զենուին ոչխարս. զի կերիցեն միս եւ արբցեն գինի. եւ ասասցեն. Կերիցուք եւ արբցուք՝ քանզի վաղիւ մեռանիմք։
Բայց այս էր անօրէնութիւն Սոդոմայ քեռ քո. ամբարտաւանութիւն, ի լիութեան հացի եւ յղփութեան գինւոյ՝ փափկանայր ինքն եւ դստերք իւր. այնու առաւել էր ինքն եւ դստերք իւր՝՝, եւ ձեռն յաղքատն եւ ի տնանկն ոչ կարկառէին։
Զի այսպէս ասէ Տէր. Զոր օրինակ թէ կարասցէ թափել հովիւ ի բերանոյ առիւծու աքեացս երկուս կամ բլթակ մի ունկան, այնպէս զերծցին որդիքն Իսրայելի որ բնակեալ են ի Սամարիա, դէմ յանդիման ազգին եւ ի մէջ Դամասկացւոց։