10 եւ մնացորդքն առնուցուն զընտանիս իւրեանց, եւ իջանեն հանել զոսկերս նոցա ի տանէ անտի. եւ ասասցեն ցայնոսիկ որք կայցեն առաջի տանն, եթէ՝ Այլ ինչ՝՝ մնաց այդր առ քեզ։
Եւ հայեցաւ Յովսիա եւ ետես զգերեզմանս որ ի քաղաքին, եւ առաքեաց եւ առ զոսկերս ի գերեզմանացն եւ այրեաց ի վերայ սեղանոյն, եւ պղծեաց զնա ըստ բանին Տեառն, զոր խօսեցաւ այրն Աստուծոյ մինչեւ կայր Յերոբովամ ի տօնին ի վերայ սեղանոյն։ Եւ դարձոյց զաչս իւր ի գերեզման առնն Աստուծոյ՝՝ որ խօսեցաւ զբանս զայսոսիկ,
Վասն այդորիկ լուարուք զպատգամ Տեառն ամենայն Յուդա որ բնակեալդ էք յերկրիդ Եգիպտացւոց. Ահաւասիկ երդուայ յանձն իմ մեծ, ասէ Տէր Աստուած, եթէ կոչեսցի եւս անուն իմ ի բերանոյ ամենայն առն Յուդայ, ասել թէ՝ Կենդանի է Տէր, յամենայն երկրիս Եգիպտացւոց։
Եւ դուք, տունդ Իսրայելի, այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած. Նախ ի բաց ընկեցէք զիւրաքանչիւր զգնացս իւր, եւ ապա թէ լսիցէք՝՝ ինձ, եւ զանուն իմ սուրբ ոչ պղծիցէք պատարագօք ձերովք եւ գնացիւք ձերովք։
Ասա ցտունդ Իսրայելի. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ես պղծեցից զսրբութիւնս իմ, զհպարտութիւն զօրութեան ձերոյ, զցանկալիս աչաց ձերոց, եւ յորս խնայենն անձինք ձեր. ուստերքն ձեր եւ դստերք ձեր որ ի ձէնջ մնացեալ են՝ ի սուր անկցին։
եւ յարեան ամենայն այր զօրութեան եւ գնացին զգիշերն ամենայն, եւ առին զմարմինն Սաւուղայ եւ զմարմինն Յովնաթանու որդւոյ նորա ի պարսպէն Բեթսանայ, եւ բերին զնոսա Յաբիս, եւ այրեցին զնոսա անդ։