Աղաղակ արասցեն վասն նոցա յաւուր յայնմիկ իբրեւ զձայն ծովու ամբոխելոյ ալեօք. հայեսցին յերկինս ի վեր եւ յերկիր ի խոնարհ, եւ ահա խաւար խստութեան ի տարակուսանս նոցա՝՝։
Զիս օր ըստ օրէ խնդրեն, եւ ճանաչել զճանապարհս իմ ցանկան, իբրեւ ժողովրդեան որոյ զարդարութիւն գործեալ իցէ, եւ զիրաւունս Աստուծոյ իւրոյ չիցէ թողեալ. արդ եկեալ խնդրեն զիրաւունս արդարութեան. կարօտին մերձենալ առ Աստուած.
եւ հայեսցին յերկիր ի խոնարհ, եւ ահա կարօտութիւն եւ տառապանք եւ խաւար, նեղութիւն եւ անձկութիւն, եւ մութ. զի ոչ ոք կարիցէ տեսանել. եւ որ իցէ ի նեղութեանն՝՝ մի՛ նուաղեսցէ մինչեւ ի ժամանակն՝՝։
Որդի մարդոյ, ահաւադիկ տունդ Իսրայելի՝ տուն դառնացողաց՝՝ ասեն. Տեսիլդ զոր տեսանէ դա՝ յաւուրս բազումս, եւ ի ժամանակս հեռաւորս լինելոց է այդ զոր դայդ մարգարէանայ։
Եւ Տէր տացէ զձայն իւր առաջի երեսաց զօրութեան իւրոյ. զի բազում է յոյժ բանակ նորա, եւ հզօր գործ պատերազմաց՝՝ նորա. զի մեծ է օր Տեառն, մեծ եւ երեւելի յոյժ. եւ ո՞վ իցէ նմա բաւական։
Զի ահա եկեսցէ օր Տեառն բորբոքեալ իբրեւ զհնոց, եւ այրեսցէ զնոսա. եւ եղիցին ամենայն այլազգիք, եւ ամենեքին որ գործեն զանօրէնութիւն եղէգն, եւ վառեսցի զնոքօք օրն որ գալոց իցէ՝՝, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մի՛ մնասցէ նոցա արմատ եւ մի՛ ուռ։