Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես խորհիմ ի վերայ ազգիդ այդորիկ չարիս՝ ուստի ոչ համբառնայցէք զպարանոցս ձեր, եւ ոչ գնայցէք կանգուն, զի ժամանակն չար է։
Զգուշացայ եւ զարհուրեցաւ սիրտ իմ ի ձայնէ աղօթից շրթանց իմոց. եմուտ դողումն յոսկերս իմ, եւ խռովեցաւ փոր իմ ի ներքուստ. հանգեայց յաւուր նեղութեան, ելանել ինձ ի ժողովուրդ պանդխտութեան իմոյ։
եւ մնացորդքն առնուցուն զընտանիս իւրեանց, եւ իջանեն հանել զոսկերս նոցա ի տանէ անտի. եւ ասասցեն ցայնոսիկ որք կայցեն առաջի տանն, եթէ՝ Այլ ինչ՝՝ մնաց այդր առ քեզ։
Եւ ասեն ցնա. Այսպէս ասէ Եզեկիա. Այսօր է օր նեղութեան եւ նախատանաց եւ կշտամբութեան եւ բարկութեան՝՝, յորում աւուր հասեալ են երկունք ծննդականի՝ եւ ոչ կարէ ծնանել։
Քանզի ոչ իսկ գիտաց մարդն զժամանակ իւր. որպէս ձկունք որսացեալք ցանցիւք չարեօք, եւ որպէս թռչունք որսացեալք ի ծուղակս, նոյնպէս հարկանին յորոգայթս որդիք մարդկան ի ժամանակի չարի՝ յորժամ հասանիցէ ի վերայ նոցա յանկարծակի։