Ուրախ լեր, երիտասարդ, ի մանկութեան քում, եւ զուարճացուսցէ զքեզ սիրտ քո յաւուրս մանկութեան քո. եւ գնա դու ի ճանապարհս սրտի քո ամբիծ, եւ ի տեսիլ աչաց քոց. եւ գիտասցես թէ վասն այսր ամենայնի ածցէ զքեզ Աստուած ի դատաստան։
Եւ դուք, տունդ Իսրայելի, այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած. Նախ ի բաց ընկեցէք զիւրաքանչիւր զգնացս իւր, եւ ապա թէ լսիցէք՝՝ ինձ, եւ զանուն իմ սուրբ ոչ պղծիցէք պատարագօք ձերովք եւ գնացիւք ձերովք։
Ամենայն չարիք նոցա ի Գաղգաղա. զի անդ ատեցի զնոսա. վասն չարութեան գնացից նոցա ի տանէ իմմէ մերժեցից զնոսա, եւ ոչ եւս յաւելից սիրել զնոսա. ամենայն իշխանք նոցա ապստամբք։
Զի յաւուր յայնմիկ յորժամ խնդրեցից զվրէժ ամպարշտութեանցն Իսրայելի ի նմանէ, առից վրէժ եւ զսեղանոյն Բեթելայ, եւ փշրեսցին եղջեւրք սեղանոյն եւ անկցին յերկիր։
Եւ եթէ կատարեսցես տասանորդել զամենայն տասանորդս երկրի քո, յամին երկրորդի կրկին տասանորդեսցիս՝՝ Ղեւտացւոյն, եւ եկին եւ որբոյ եւ այրւոյ. եւ կերիցեն ի քաղաքս քո եւ յագեսցին.