7 Իսկ արքն որ ընդ նմայն երթային, կային անշշունջ, զձայնն միայն լսէին, բայց տեսանէին եւ ոչ ինչ։
Եւ ժողովուրդն որ կայր եւ լսէր, ասէին՝ Որոտումն լինել. կէսքն ասէին. Հրեշտակ խօսեցաւ ընդ նմա։
Բայց որ ընդ իսն էին՝ զլոյսն տեսանէին, այլ զձայնն ոչ լսէին որ խօսէր ընդ իս։