42 Եւ յայտնի եղեւ ընդ ամենայն Յոպպէ, եւ հաւատացին բազումք ի Տէր։
եւ մեք հատանեմք փայտ ի Լիբանանէ ըստ ամենայն պիտոյից քոց. եւ ածցուք զնոսա ընդ ծով լաստս ի Յոպպէ, եւ հաւաքեսցես զայն յԵրուսաղէմ։
Եւ յարեաւ Յովնան փախչել ի Թարսիս յերեսաց Տեառն. էջ ի Յոպպէ եւ եգիտ նաւ որ երթայր ի Թարսիս, ետ գինս եւ եմուտ ի նա՝ նաւել ընդ նոսա ի Թարսիս յերեսաց Տեառն։
Իբրեւ լուաւ Յիսուս, ասէ. Այն հիւանդութիւն չէ ի մահ, այլ վասն փառացն Աստուծոյ. զի փառաւոր լիցի Որդի Աստուծոյ այնուիկ։
Բազումք ի Հրէիցն որ եկեալ էին առ Մարեմանս, իբրեւ տեսին զոր արարն՝ հաւատացին ի նա։
քանզի բազումք ի Հրէից երթային եւ հաւատային ի Յիսուս։
Եւ Յիսուս աղաղակէր եւ ասէր. Որ հաւատայ յիս՝ ոչ հաւատայ յիս, այլ յայն որ առաքեացն զիս։
Եւ արդ յղեա արս ի Յոպպէ եւ կոչեա զՍիմովն զոմն որ կոչի Պետրոս.
եւ պատմեալ նոցա զամենայն՝ առաքեաց զնոսա ի Յոպպէ։
Եւ պատմեաց մեզ ո՛րպէս ետես զհրեշտակն ի տան իւրում զի կայր եւ ասէր ցնա. Առաքեա ի Յոպպէ, եւ կոչեա զՍիմովն զկոչեցեալն Պետրոս.
Եւ էր ձեռն Տեառն ընդ նոսա, եւ բազմութիւն հաւատացելոց դարձաւ ի Տէր։
Ես էի ի քաղաքին ի Յոպպէ յաղօթս, եւ տեսանէի զարմացման տեսիլ, իջանել անօթ ինչ իբրեւ կտաւոյ մեծի զչորեցունց տտնոց կախեալ յերկնից, եւ եհաս մինչեւ առ իս։
Եւ տեսին զնա ամենեքեան որ բնակեալ էին ի Լիդդա եւ ի Սարովնա, որք եւ դարձան իսկ ի Տէր։
Եւ ի Յոպպէ էր կին ոմն աշակերտեալ անուն Տաբիթա, (որ թարգմանեալ կոչի Այծեմնիկ.) սա էր լի գործովք բարեօք եւ ողորմութեամբք զոր առնէր։
Եւ մերձ էր Լիւդդա ի Յոպպէ. աշակերտացն լուեալ եթէ Պետրոս անդ է, առաքեցին երկուս արս առ նա աղաչել զի մի՛ դանդաղեսցի գալ առ նոսա։
Եւ եղեւ աւուրս բազումս լինել նմա ի Յոպպէ առ ումեմն Սիմովնի խաղախորդի։
եւ ի ծովէն Բազէից, եւ Բակրովնա. սահման մերձ Յոպպէ՝՝։