27 Բայց Բառնաբայ առեալ զնա՝ ած առ առաքեալսն, եւ պատմեաց նոցա որպէս ի ճանապարհին ետես զՏէր, եւ զի խօսեցաւ ընդ նմա, եւ զի ի Դամասկոս համարձակեցաւ յանուն Յիսուսի։
Եւ ի լինել ոչ սակաւ հակառակութեան եւ խնդրոյ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ ընդ նոսա, եդին ելանել Պաւղոսի եւ Բառնաբայ եւ ոմանց ի նոցանէ առ առաքեալսն եւ երիցունս յԵրուսաղէմ վասն խնդրոյն այնորիկ։
Հայեցեալ ի համարձակութիւնն Պետրոսի եւ Յովհաննու, եւ ի վերայ հասեալ թէ արք տգէտք եւ առանց դպրութեան են, զարմանային, զի ճանաչէին զնոսա թէ ընդ Յիսուսի էին.
Եւ գնաց Անանիա եւ եմուտ յապարանսն, եւ եդեալ ի վերայ նորա ձեռս՝ ասէ. Սաւուղ եղբայր, ի վեր հայեաց,՝՝ Տէր առաքեաց զիս, Յիսուս որ երեւեցաւն քեզ ի ճանապարհին յորում գայիրն, որպէս զի տեսցես եւ լցցիս Հոգւով Սրբով։
իբրեւ գիտացին զշնորհսն որ տուեալ էին ինձ, Յակովբոս եւ Կեփաս եւ Յովհաննէս որ կարծեալ սիւնքն էին, ձեռն ետուն հաւանութեան ինձ եւ Բառնաբայ. զի մեք՝ ի հեթանոսս, եւ նոքա՝ ի թլփատութեանն.