25 Եւ առեալ զնա աշակերտացն ի գիշերի՝ ընդ պարիսպն կախեալ իջուցին վանդակաւ։
Կերան ամենեքեան եւ յագեցան. եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն եւթն զամբիղ լի։
Բայց յաշակերտաց անտի, որպէս զիարդ կարող ոք էր՝ իւրաքանչիւր ոք ի նոցանէ որոշեցին առաքել ի պէտս եղբարցն որ բնակեալ էին ի Հրէաստանի.
Յայտնեցաւ Սաւղոսի նենգութիւն նոցա, քանզի պահէին զդրունսն ի տուէ եւ ի գիշերի որպէս զի սպանցեն զնա։
Իբրեւ եկն Սաւղոս յԵրուսաղէմ, ընդելանէր յարել յաշակերտսն. եւ ամենեքեան երկնչէին ի նմանէ, չհաւատային թէ իցէ աշակերտ։
եւ ընդ պատուհանն վանդակաւ կախեցայ ընդ պարիսպն, եւ փախեայ ի ձեռաց նորա։
Եւ կախեաց զնոսա չուանաւ ընդ պատուհանն. քանզի տուն նորա ի պարսպին էր եւ ինքն բնակեալ էր ի պարսպին։