17 Յայնժամ եդին զձեռս ի վերայ նոցա, եւ առնուին Հոգի Սուրբ։
Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. Առ դու քեզ զՅեսու որդի Նաւեայ, զայր յորում գոյ Հոգի, եւ դիցես զձեռս քո ի վերայ նորա.
Եւ մատուսցեն զՂեւտացիսն առաջի Տեառն, եւ դիցեն որդիքն Իսրայելի զձեռս իւրեանց ի վերայ Ղեւտացւոցն։
աղաչէր զնա յոյժ եւ ասէր թէ՝ Դուստր նորա մերձ է ի մահ, զի եկեալ դնիցէ նմա ձեռն, որպէս զի ապրեսցի եւ կեցցէ։
Յայնժամ պահեալ եւ աղօթս արարեալ եդին զձեռս ի վերայ նոցա եւ արձակեցին։
Եւ ի դնել ի վերայ նոցա Պաւղոսի զձեռն՝ եկն Հոգին Սուրբ ի վերայ նոցա, խօսէին լեզուս եւ մարգարէանային։
Եւ լցան ամենեքեան Հոգւով Սրբով, եւ սկսան խօսել յայլ լեզուս որպէս եւ Հոգին տայր բարբառել նոցա։
զորս կացուցին առաջի առաքելոցն, եւ աղօթս արարեալ՝ եդին ի վերայ նոցա զձեռս։
Տեսեալ Սիմովնի թէ ձեռս ի վերայ դնելով առաքելոցն՝ տուեալ լինի Հոգին Սուրբ, մատոյց նոցա ինչս եւ ասէ.
Եւ գնաց Անանիա եւ եմուտ յապարանսն, եւ եդեալ ի վերայ նորա ձեռս՝ ասէ. Սաւուղ եղբայր, ի վեր հայեաց,՝՝ Տէր առաքեաց զիս, Յիսուս որ երեւեցաւն քեզ ի ճանապարհին յորում գայիրն, որպէս զի տեսցես եւ լցցիս Հոգւով Սրբով։
Քանզի անձկացեալ եմ տեսանել զձեզ, զի փոխեցից ի ձեզ շնորհս ինչ հոգեւորս առ ի հաստատել զձեզ.
Մի՛ անփոյթ առներ զշնորհացդ որ ի քեզ են, որ տուաւ քեզ մարգարէութեամբ ի ձեռնադրութենէ երիցութեան։
Ձեռս վաղվաղակի յուրուք վերայ մի՛ դնիցես, եւ մի՛ կցորդ լինիցիս մեղաց օտարաց. զանձն քո սուրբ պահեսջիր։
Վասն որոյ յիշեցուցանեմ քեզ արծարծել զշնորհսն Աստուծոյ որ են ի քեզ ի ձեռնադրութենէ իմմէ։
եւ մկրտութեանցն վարդապետութեան, եւ ձեռնադրութեան ձեռաց, եւ յարութեան մեռելոց, եւ դատաստանին յաւիտենից։