35 Զայն Մովսէս զոր ուրացան եւ ասէին. Ո՞ կացոյց զքեզ իշխան եւ դատաւոր ի վերայ մեր, զնա Աստուած իշխան եւ փրկիչ առաքեաց ի ձեռն հրեշտակին որ երեւեցաւ նմա ի մորենւոջն։
Բայց արդ՝ երթ էջ եւ առաջնորդեա ժողովրդեանն այնմիկ ի տեղին յոր ասացի քեզ. եւ ահա հրեշտակ իմ երթիցէ առաջի երեսաց քոց. բայց յաւուր յորում այց արարից, ածից ի վերայ նոցա զմեղս իւրեանց։
Եւ առաքեցից առաջի երեսաց քոց զհրեշտակ իմ, եւ մերժեսցէ՝՝ զՔանանացին եւ զԱմովրհացին եւ զՔետացին եւ զՓերեզացին եւ զԳերգեսացին եւ՝՝ զԽեւացին եւ զՅեբուսացին։
Ոչ պատգամաւոր ոք եւ ոչ հրեշտակ, այլ ինքնին Տէր՝՝ փրկեաց զնոսա. վասն սիրելոյ զնոսա եւ խնայելոյ ի նոսա ինքնին փրկեաց զնոսա, եւ վերացոյց զնոսա եւ բարձրացոյց զամենայն աւուրս յաւիտենից։
Եւ նոքա աղաղակէին. Բարձ ի մէնջ, բարձ ի մէնջ, եւ հան զդա ի խաչ։ Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Ես զթագաւորդ ձեր ի խա՞չ հանիցեմ։ Պատասխանի ետուն քահանայապետքն. Չիք մեր թագաւոր բաց ի կայսերէ։
եւ երգէին զերգս Մովսիսի առաջի Աստուծոյ, եւ զերգս Գառինն՝ ասելով թէ՝ Մեծամեծ եւ սքանչելի են գործք քո, Տէր Աստուած Ամենակալ, արդար եւ ճշմարիտ են ճանապարհք քո, Թագաւոր ամենայն հեթանոսաց։
Յորժամ եմուտ Յակոբ եւ որդիք նորա յԵգիպտոս, եւ լլկեաց զնոսա Եգիպտոս,՝՝ եւ աղաղակեցին հարքն մեր առ Տէր, եւ առաքեաց Տէր զՄովսէս եւ զԱհարոն, եւ եհան զհարսն մեր յԵգիպտոսէ եւ բնակեցոյց՝՝ ի տեղւոջս յայսմիկ։