ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 5:11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

¹¹ Եւ եղեւ երկեւղ մեծ ի վերայ ամենայն եկեղեցւոյն, եւ ի վերայ ամենեցուն որ լուանն զայն։

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 5:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 89:7

Նուազեցաք մեք ի բարկութենէ քումմէ, եւ ի սրտմտութենէ քումմէ խռովեցաք։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 32:40

Եւ ուխտեցից նոցա ուխտ յաւիտենական, զոր ոչ դարձուցից յետս, առնել նոցա բարի. եւ զերկեւղ իմ տաց ի սիրտս նոցա առ ի չապստամբելոյ նոցա յինէն։

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 19:17

Եւ այս յայտնի եղեւ ամենայն Հրէից եւ հեթանոսաց որ բնակեալ էին յԵփեսոս. եւ անկաւ երկեւղ յամենեսեան ի նոսա, եւ մեծանայր անուն Տեառն Յիսուսի։

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 2:43

Եւ լինէր ամենայն անձին ահ եւ երկեւղ, եւ բազում նշանք եւ արուեստք ի ձեռս առաքելոցն գործէին։

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 5:5

Եւ լուեալ Անանիա զբանս զայսոսիկ՝ անկաւ եւ եհան զոգի. եւ եղեւ ահ մեծ ի վերայ ամենեցուն որ լուանն զայն։

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 9:31

Բայց եկեղեցին ընդ ամենայն Հրէաստան եւ ի Սամարիա եւ ի Գալիլեա ունէր խաղաղութիւն, շինեալ եւ երթեալ զհետ երկիւղի Տեառն եւ մխիթարութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ բազմանայր։

ԱՌ ՓԻԼԻՊԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 2:12

Այսուհետեւ, սիրելիք իմ, որպէս յամենայնի հնազանդեցարուք, մի՛ միայն ի գալստեան իմում, այլ առաւել եւս այժմ յորժամ հեռիս եմ ի ձէնջ, ահիւ եւ դողութեամբ զանձանց փրկութիւն գործեցէք։

ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 11:7

Հաւատովք առեալ հրաման Նոյի վասն չեւ եւս երեւելեացն, զահի հարեալ կազմէր զտապանն ի փրկութիւն տան իւրոյ, որով դատեցաւ զաշխարհ, եւ հաւատոցն արդարութեան եղեւ ժառանգաւոր։

ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 12:15

Զգոյշ լերուք, գուցէ ոք յետնեալ գտանիցի ի շնորհացն Աստուծոյ. մի՛ ոք արմատ դառնութեան ի վեր երեւեալ նեղիցէ, եւ նովաւ բազումք պղծիցին։

ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 12:28

Վասն որոյ թագաւորութիւն անշարժ ընկալեալ՝ պինդ կալցուք զշնորհսն, որով պաշտեմք զԱստուած հաճութեամբ՝ ահիւ եւ դողութեամբ.

ԱՌ ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 4:1

Երկիցուք այսուհետեւ, գուցէ ի թողուլ զաւետիսն՝ ի մտանելոյ՝՝ ի հանգիստ նորա, գտանիցի ոք ի ձէնջ նուազեալ։

ՊԵՏՐՈՍԻ ԱՌԱՋԻՆ՝՝ 1:17

Եւ եթէ Հայր կոչիցէք զայն որ առանց ակնառութեան դատի ըստ իւրաքանչիւր գործոց, ապա երկիւղիւ զձերոյ պանդխտութեան ժամանակդ գնասջիք։

ՍՐԲՈՅՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԵՒ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ ԱՒԵՏԱՐԱՆՉԻ՝՝ 15:4

Եւ ո՞վ ոք ոչ երկիցէ եւ փառաւորեսցէ զսուրբ անուն՝՝ քո. զի դու միայն ես սուրբ, եւ արժանի երկրպագելոյ,՝՝ զի ամենայն հեթանոսք եկեսցեն եւ երկիր պագցեն առաջի քո, Տէր, յորժամ արդարութիւն քո յայտնեսցի՝՝։