Եւ ասեն իշխանքն ցթագաւորն. Սպանցի այրն այն. զի այնու լուծանէ նա զձեռս արանց պատերազմողաց մնացորդաց քաղաքիս այսորիկ, եւ զձեռս ամենայն ժողովրդեանդ, խօսել ընդ դոսա ըստ բանիցդ այդոցիկ, զի այրն այն ոչ օգտի եւ խաղաղութեան բանս խօսի ընդ ժողովրդեանն՝՝ այլ չարի։
Զի ի ձէնջ հնչեաց բանն Աստուծոյ, ոչ միայն ի Մակեդոնիա եւ յԱքայիա, այլ յամենայն տեղիս հաւատքն ձեր որ առ Աստուած են՝ սփռեցան, զի այսուհետեւ ոչինչ է պիտոյ մեզ եւ խօսել ինչ։