Եւ ասէ Մովսէս ցԱստուած. Ահա ես երթեալ առ որդիսն Իսրայելի ասիցեմ ցնոսա. Աստուած հարցն ձերոց առաքեաց զիս առ ձեզ. եւ հարցանիցեն զիս թէ Զի՞նչ է անուն նորա, զի՞նչ ասացից ցնոսա։
Եւ ասէ դարձեալ Աստուած ցՄովսէս. Այսպէս ասասցես ցորդիսն Իսրայելի, Տէր Աստուած հարցն ձերոց, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ, առաքեաց զիս առ ձեզ. այս է անուն իմ յաւիտենական, եւ յիշատակ ազգաց յազգս։
Եւ ասէ ցնա. Ես եմ Աստուած հօր քո, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ։ Եւ դարձոյց Մովսէս զերեսս իւր, քանզի երկնչէր հայել առաջի Աստուծոյ՝՝։
Պատասխանի ետ Յիսուս. Ոչ ունէիր դու իշխանութիւն ի վերայ իմ եւ ոչ մի, եթէ ոչ էր տուեալ քեզ ի վերուստ. վասն այնորիկ որ մատնեացն զիս քեզ, նորա մեծ մեղք են։
Եւ յայնմանէ Պիղատոս խնդրէր արձակել զնա. եւ Հրեայքն աղաղակէին եւ ասէին. Եթէ զդա արձակես, չես բարեկամ կայսեր. ամենայն ոք որ թագաւոր կոչէ զանձն իւր, հակառակ է կայսեր։
Եւ նոքա աղաղակէին. Բարձ ի մէնջ, բարձ ի մէնջ, եւ հան զդա ի խաչ։ Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Ես զթագաւորդ ձեր ի խա՞չ հանիցեմ։ Պատասխանի ետուն քահանայապետքն. Չիք մեր թագաւոր բաց ի կայսերէ։
Եւ ես նոյնժամայն ի վեր հայեցայ ի նա. եւ նա ասէ ցիս. Աստուած հարցն մերոց յառաջագոյն ընտրեաց զքեզ ճանաչել զկամս նորա, եւ տեսանել զԱրդարն եւ լսել բարբառ ի բերանոյ նորա.
Բայց զայս խոստանամ քեզ, եթէ ըստ ճանապարհին զոր ասեն հերձուած, այնպէս պաշտեմ զհայրենի Աստուածն. հաւատացեալ ամենայնի որ ինչ յօրէնսն եւ ի մարգարէս գրեալ է։
Իբրեւ ետես Պետրոս, պատասխանի ետ ժողովրդեանն. Արք Իսրայելացիք, զի՞ զարմացեալ էք ի վերայ այսորիկ, կամ ընդ մեզ զի՞ էք պշուցեալ, իբրու թէ անձին զօրութեամբ ինչ կամ քաջութեամբ արարեալ իցէ զգնալդ դմա։
եւ ի Յիսուսէ Քրիստոսէ հաւատարիմ վկայէն, որ է անդրանիկ ի մեռելոց, եւ իշխան թագաւորութեանց երկրի. որ սիրեաց զմեզ, եւ ելոյծ զկապանս մեղաց մերոց՝՝ արեամբն իւրով.