5 Եւ նորա թօթափեալ զգազանն ի հուրն, եղեւ նմա չար եւ ոչինչ։
Արդարքն որպէս զարմաւենիս ծաղկեսցին, որպէս զմայրսն Լիբանանու բազումք եղիցին։
ի ձեռս իւրեանց օձս բարձցեն, եւ եթէ մահացու ինչ դեղ արբցեն, նոցա ինչ ոչ վնասեսցէ. ի վերայ հիւանդաց ձեռս դիցեն, եւ բժշկեսցեն։
Ահա ետու ձեզ իշխանութիւն կոխել զօձս եւ զկարիճս եւ զամենայն զօրութիւն թշնամւոյն, եւ ձեզ ոչինչ մեղանչիցեն։
Եւ նոքա ակն ունէին նմա այտնլոյ կամ անկանելոյ եւ յանկարծակի մեռանելոյ. իբրեւ շատ ակն կալեալ եւ տեսանէին թէ ոչինչ վնաս եղեւ նմա, դարձեալ դարձուցին զբանսն եւ ասէին թէ աստուած ոմն է։
Եւ Աստուած խաղաղութեան խորտակեսցէ զՍատանայ ընդ ոտիւք ձերովք մերձ ընդ մերձ։ Շնորհք Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի ընդ ձեզ։